Μία οποιαδήποτε θεραπευτική συνεδρία απαιτεί μία καλή προετοιμασία, πολλή σκέψη και την ικανότητα άμεσης προσαρμογής σε ξαφνικές αλλαγές και καταστάσεις.
Πολλές θεραπευτικές συνεδρίες ακολουθώντας, πολλές φορές, μία ιατροκεντρική προσέγγιση, βλέπουν τον θεραπευόμενο κι όχι το παιδί, βλέπουν τη διάγνωση κι όχι τον άνθρωπο.
Στο χώρο της ειδικής αγωγής, η εργασία με μη τυπικούς μαθητές και κυρίως η διαφοροποίηση της διδασκαλίας αποτελούν ιστορικά θεμελιώδεις αρχές και οργανικά στοιχεία ανάπτυξης.