Ειδική Αγωγή: Ποια θέματα επεσήμανε ο επιστημονικός σύλλογος στο Υπουργείο Παιδείας

Άμεσοι διορισμοί στη γενική και ειδική αγωγή, ΕΕΠ, ΕΒΠ στα γενικά και ειδικά σχολεία, με τα ίδια κριτήρια διορισμού που ισχύουν σε όλη την εκπαίδευση, ίδρυση Τμημάτων Ένταξης στην Πρωτοβάθμια και κυρίως στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση, εξασφάλιση πιστώσεων για την ειδική εκπαίδευση από τον τακτικό προϋπολογισμό, όπως και η κάλυψη όλων των παιδιών με αναπηρία που έχουν έγκριση για Παράλληλη Στήριξη ήταν μερικά από τα θέματα που τέθηκαν στη συνάντηση που είχε τριμελής αντιπροσωπεία του Διοικητικού Συμβουλίου του Πανελλήνιου Επιστημονικού Συλλόγου Ειδικής Αγωγής (Π.Ε.Σ.Ε.Α) με τον Χρήστο Πιλάλη, Διευθυντή του Γραφείου του Αναπληρωτή Υπουργού Παιδείας Τάσου Κουράκη.

Η συνάντηση πραγματοποιήθηκε την Παρασκευή, 13 Φεβρουαρίου 2015 και στην τριμελή αντιπροσωπεία του Διοικητικού Συμβουλίου συμμετείχαν ο Πρόεδρος Μηνάς Ευσταθίου, η Αντιπρόεδρος Άννα Τηνιακού και ο Γενικός Γραμματέας Λευτέρης Ρατσιάτος. Τα μέλη του Δ.Σ. του Π.Ε.Σ.Ε.Α. στην εποικοδομητική συζήτηση που έγινε έθεσαν όλα τα ζητήματα που αφορούν την ειδική εκπαίδευση αναγνωρίζοντας ότι πρέπει να γίνουν πολλά και θα χρειαστεί χρόνος και πολλή δουλειά.

Ως άμεσα και αναγκαία σημεία για την αρχή ενός δημοκρατικού διαλόγου για την ειδική εκπαίδευση επισήμαναν:

1. Ενιαίος νόμος για την Εκπαίδευση. Η ειδική εκπαίδευση αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της γενικής εκπαίδευσης. Οι ειδικές νομοθετικές παρεμβάσεις όπου και όταν απαιτούνται, θα πρέπει να είναι μέρος της γενικότερης νομοθετικής παρέμβασης, να εναρμονίζεται με τους γενικούς και ειδικούς στόχους, να συνυφαίνεται με την γενική εκπαιδευτική διαδικασία και κατά κανόνα να υλοποιούνται στους χώρους, τα πλαίσια και τα προγράμματα της γενικής εκπαίδευσης.

2. Ένας ξεχωριστός νόμος για την ειδική εκπαίδευση αποτελεί από μόνος του μορφή διάκρισης. Ο Πανελλήνιος Επιστημονικός Σύλλογος Ειδικής Αγωγής -Π.Ε.Σ.Ε.Α.- έχει τονίσει ότι η μέχρι σήμερα πολυνομία και αποσπασματικότητα νομοθετημάτων στο χώρο της ειδικής εκπαίδευσης έχει αποτελέσει πρόσθετο εμπόδιο στη συμμετοχή των παιδιών με αναπηρία και των παιδιών με ειδικές μαθησιακές δυσκολίες στη μαθησιακή διαδικασία. Οι εκπαιδευτικές πολιτικές για την ειδική εκπαίδευση έχουν στηριχθεί σε πρακτικές που έχουν επιφέρει παραβίαση των εργασιακών σχέσεων των εργαζομένων στις δομές της ειδικής εκπαίδευσης, απαξίωση των αρχών των Διεθνών Συμβάσεων που η ίδια η Πολιτεία έχει ψηφίσει, αποδόμηση των δομών ειδικής εκπαίδευσης με τη σκόπιμη υποστελέχωση αυτών και τη δημιουργία κλίματος ανασφάλειας ώστε να επιβάλλει «καινοτόμες» πρωτοβουλίες και «δράσεις» μέσω των χρημάτων του ΕΣΠΑ.

3. Ο Βασικός στόχος, το σχολείο της γειτονιάς να γίνει «ένα σχολείο για όλους» με την εισαγωγή μιας σειράς αλλαγών, μέσω των οποίων τα ίδια τα σχολεία θα αναδιαρθρώνονται, προκειμένου να μειωθούν τα εμπόδια στη μάθηση και στη συμμετοχή όλων των παιδιών σύμφωνα με τη φιλοσοφία της συμπερίληψης.

Σε μια τέτοια κατεύθυνση, σε έναν ουσιαστικό και δημοκρατικό διάλογο έχουν θέση θέματα όπως: α) η έγκαιρη παρέμβαση που πρέπει να πάρει συγκεκριμένη μορφή ώστε να γίνει πράξη το δικαίωμα όλων των παιδιών να συμμετέχουν στην εκπαίδευση όσο πιο γρήγορα και έτοιμα μπορούν, β) η προσχολική εκπαίδευση με Τμήματα Ένταξης στα Νηπιαγωγεία πλήρως στελεχωμένα με εκπαιδευτικούς και υποστηρικτικό προσωπικό, γ) οι δομικές αλλαγές που πρέπει να γίνουν στα σχολεία Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης ώστε να εξασφαλίζουν σε όλα τα παιδιά πραγματική πρόσβαση στα εφόδια της εκπαίδευσης, οι επαγγελματική εκπαίδευση των παιδιών με αναπηρία.

4. Ενεργοποίηση του άρθ. 34 παρ. 3 του ν. 1566/85 σύμφωνα με το οποίο «Μονάδες ειδικής αγωγής και ειδικής επαγγελματικής εκπαίδευσης, που ανήκουν στην αρμοδιότητα ή την εποπτεία άλλων υπουργείων και οργανισμών και λειτουργούν είτε ως δημόσια σχολεία είτε ως σχολεία νομικών προσώπων δημόσιου δικαίου είτε ως ιδιωτικά σχολεία, υπάγονται εφεξής στην αρμοδιότητα ή την εποπτεία του Υπουργού Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων».

5. Κατάργηση του άρθρου 56 του ν.3966/2011 σύμφωνα με το οποίο όλες οι οργανικές θέσεις των εκπαιδευτικών Π.Ε. 60 και Π.Ε.70 «μετατρέπονται» σε οργανικές θέσεις Π.Ε. 61 & Π.Ε.71.

6. Κατάργηση του ΥΣΕΕΠ και των ΠΥΣΕΕΠ και ενιαία αντιμετώπιση των υπηρεσιακών μεταβολών όλων των εργαζομένων στις δομές του δημόσιου εκπαιδευτικού συστήματος τόσο στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση από τα ΠΥΣΠΕ, ΑΠΥΣΠΕ, ΚΥΣΠΕ όσο και στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση από τα ΠΥΣΔΕ, ΑΠΥΣΔΕ & ΚΥΣΔΕ. Έτσι δίνεται ένα οριστικό τέλος στις διακρίσεις, τις εντάσεις και τις συγκρούσεις στα ΚΕΔΔΥ, στις Σχολικές Μονάδες Ειδικής Αγωγής & Εκπαίδευσης και μέσα από την εδραίωση της δημοκρατικής κουλτούρας θα σφυρηλατείται η συνεργασία στα πλαίσια μιας διεπιστημονικότητας που θα ενστερνίζεται το δικαίωμα της προσβασιμότητας των αναπήρων ατόμων με την υλοποίηση προγραμμάτων συμπεριληπτικής εκπαίδευσης και εφαρμογής μεθόδων διαφοροποιημένης παιδαγωγικής.

7. Άμεσοι διορισμοί εκπαιδευτικών γενικής και ειδικής αγωγής, ΕΕΠ, ΕΒΠ στα γενικά και ειδικά σχολεία, με τα ίδια κριτήρια διορισμού που ισχύουν σε όλη την εκπαίδευση.

8. Ίδρυση Τμημάτων Ένταξης στην Πρωτοβάθμια και κυρίως στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση.

9. Να καλυφθούν όλα τα παιδιά με αναπηρία που έχουν έγκριση για Παράλληλη Στήριξη.

10. Να ληφθούν άμεσα μέτρα για την ασφαλή και δωρεάν μετακίνηση των μαθητών με αναπηρία από και προς τα σχολεία τους.

11. Να εξασφαλιστούν οι πιστώσεις για την ειδική εκπαίδευση από τον τακτικό προϋπολογισμό.

12. Να καταργηθούν οι διατάξεις του άρθρου 39 του Ν. 4115/2013 και του άρθρου 28 του Ν. 4186/2013.

13. Έλεγχος και αναπροσαρμογή των κονδυλίων του ΕΣΠΑ (2013-2020) ώστε να εξασφαλιστούν πόροι και να δημιουργηθούν δομές που θα προσφέρουν στα παιδιά με αναπηρίες και ειδικές μαθησιακές δυσκολίες σε βάθος χρόνου υπηρεσίες σε συνεχή και σταθερή βάση.

πηγή: news.gr

www.eidikospaidagogos.gr