ΚΕ.Δ.Δ.Υ. : Η διαδικασία παραπομπής των μαθητών
14/06/2015Τα απαραίτητα έγγραφα για την Παράλληλη Στήριξη 2015-16
18/06/2015Όλα τα παιδιά λένε κατά καιρούς ψέματα. Τα παιδιά με ΔΕΠΥ όμως, λόγω της παρορμητικότητας, της χαμηλής αυτοεκτίμησης και της τάσης τους να κάνουν λάθη, που νομίζουν ότι χρειάζονται συγκάλυψη, είναι ιδιαίτερα επιρρεπή στην παραποίηση της αλήθειας. Αυτό ανησυχεί ιδιαίτερα τους γονείς. Τα ψέματα μπορεί να οδηγήσουν αυτά τα παιδιά στο να χάσουν τους φίλους τους και στο να έχουν πρόβλημα με τους καθηγητές τους ή άλλες μορφές εξουσίας.
Πώς θα έπρεπε να αντιδρούν οι γονείς όταν πιάνουν το παιδί τους να λέει ψέματα; Πως μπορούν να το βοηθήσουν να καταλάβει τη σημασία του να λέει αλήθεια;
«Πρώτα πρώτα συνειδητοποιήστε ότι η τάση του να λέει ψέματα δεν είναι θέμα χαρακτήρα. Το ψέμα είναι απλά άλλο ένα «παράγωγο» της ADHD – ένα σύμπτωμα. Και όπως και άλλα συμπτώματα της διαταραχής, μπορεί συχνά να βοηθηθεί από τη θεραπευτική αγωγή που εφαρμόζεται». Υπάρχουν όμως και ορισμένες στρατηγικές που συνιστά στους γονείς η Κλινική Ψυχολόγος Carol Brady, Ph.D.
Εξηγείστε του τα μειονεκτήματα της εξαπάτησης
Μερικά παιδιά λένε ψέματα από ανασφάλεια, επινοώντας ευφάνταστες ιστορίες σε μια προσπάθεια να ενισχύσουν τη δημοτικότητά τους. Ένα κορίτσι, το οποίο παρακολουθώ, είπε στους συμμαθητές της ότι ήταν φίλοι με έναν pop star, που επρόκειτο να έλθει να την πάρει από το σχολείο. Όταν το έμαθε η μητέρα της, της έκανε σκηνή και το κορίτσι, κλαίγοντας, παραδέχθηκε ότι είχε δημιουργήσει αυτή την ιστορία για να τραβήξει το ενδιαφέρον των συμμαθητών της.
Το να τιμωρήσετε ένα ανασφαλές παιδί σαν κι αυτό, είναι πιθανό να κάνει περισσότερο κακό παρά καλό. Αντί να τσακωθείτε, βεβαιωθείτε ότι το παιδί σας καταλαβαίνει τι θα συμβεί, αν οι άλλοι καταλάβουν ότι λέει ψέματα. Ρωτήστε το: «Τι θα συμβεί αν οι φίλους σου ανακαλύψουν το ψέμα σου;» Οι συνέπειες ενός ψέματος, έστω και ακίνδυνου, σαν κι αυτό, μπορεί να είναι προφανείς στους μεγάλους. Στα παιδιά όμως χρειάζεται πάντα υπενθύμιση ότι το ψέμα συνήθως προκαλεί περισσότερο κακό από ό, τι καλό – και ότι, αν παραποιούν σήμερα την αλήθεια, θα υποστούν τις συνέπειες αύριο.
Ενθαρρύνετε το παιδί σας να σκεφθεί πριν μιλήσει.
Αντί να σκεφθούν πρώτα τι να απαντήσουν σε κάποιες δύσκολες ερωτήσεις, τα παρορμητικά παιδιά ξεφουρνίζουν μιαν απάντηση, που συχνά είναι υπερβολή ή κραυγαλέο ψέμα. Διδάξτε στο παιδί σας να μετρά σιωπηλά ως το τρία πριν μιλήσει, και να χρησιμοποιήσει το χρόνο του για να δώσει μια ειλικρινή απάντηση.
Αν το παιδί σας πει κάποιο ψέμα, μείνετε ήρεμοι. Αντιδρώντας θυμωμένα, ή με εμφανή απογοήτευση, θα το κάνετε να πει κι άλλα ψέματα για να εκτονώσει την κατάσταση, δημιουργώντας έτσι ένα φαύλο κύκλο
Δώστε στο παιδί σας την ευκαιρία να επανεξετάσει την απάντησή του
Πέστε π.χ., «Έχεις στ’ αλήθεια τελειώσει με τις εργασίες σου»; Θα σου δώσω άλλη μια ευκαιρία να μου πεις, χωρίς συνέπειες αν μου είπες ψέμα. Ανεξάρτητα αν αυτό το τεστ αλήθειας γίνει αμέσως ή λίγες ώρες αργότερα, διδάσκει τα παιδιά να το σκεφθούν να πουν ένα ακόμη ψέμα. Δίνοντας στο παιδί σας άλλη μια ευκαιρία, δεν σημαίνει βέβαια ότι μπορεί να αποφύγει και την ευθύνη για το συγκεκριμένο θέμα. Για παράδειγμα, ακόμη και αν το παιδί δεν τιμωρηθεί για το ψέμα ότι δήθεν τέλειωσε την εργασία του, θα πρέπει να απαιτήσετε να την ολοκληρώσει.
Επιβραβεύστε την ειλικρίνεια
Όταν ένα παιδί πει ψέματα για να καλύψει κάποιο λάθος του ή μια ανάρμοστη συμπεριφορά, συνήθως υπερεκτιμούμε την πράξη του. Για να ενθαρρύνουμε την ειλικρίνεια όμως , η επιβράβευση είναι συχνά καλύτερη από την τιμωρία.
Όταν κάποιος από τους πελάτες μου έπιασε το γιο του να λέει ψέματα σχετικά με ένα περιστατικό στο σχολείο, αποφάσισε να δοκιμάσει κάτι διαφορετικό: Του είπε πως αν ήταν ειλικρινής, θα κέρδιζε ένα εισιτήριο για τον κινηματογράφο. Αυτό ήταν ένα κίνητρο για το παιδί.
Τι γίνεται όμως με τα «κατά συνθήκην ψεύδη»;
Οι ενήλικες ξέρουν ότι η ειλικρίνεια δεν είναι πάντα η καλύτερη πολιτική. Μερικές φορές είναι αναγκασμένοι να πουν κάποιο ψέμα για να μην πληγώσουν τα συναισθήματα του άλλου. Πώς μπορείτε όμως να εξηγήσετε σε ένα παιδί, που του υπενθυμίζουν συνέχεια να λέει την αλήθεια, ότι υπάρχουν αποδεκτά και μη αποδεκτά ψέματα; Στην περίπτωση αυτή σας προτείνω το εξής τέχνασμα:
Ζητήστε από το παιδί σας να προσποιηθεί ότι μόλις έλαβε ένα δώρο γενεθλίων, που δεν του αρέσει, και ρωτήστε το ποια απάντηση θα διάλεγε να δώσει αν το ρωτούσαν «σ’ αρέσει»;
α. Πφ…
β. Δεν πρόκειται ποτέ να παίξω μ’ αυτό
γ. Σας ευχαριστώ για το δώρο
Εάν το παιδί σας επιλέξει το γ, συγχαρείτε το και συζητήστε μαζί του γιατί ήταν η σωστή επιλογή. Αν επιλέξει το α ή το β εξηγείστε του γιατί θα πληγωθεί αυτός που το δίνει το δώρο και ότι σ’ αυτές τις περιπτώσεις δε λέμε πάντα αυτά που νιώθουμε.
πηγή: www.adhdhellas.org