Τι κάνουμε με αυτά τα παιδιά; Πώς να διαχειριστούν ταυτόχρονα αβεβαιότητα, εφηβεία, αγωνία, διάβασμα, ονειροπόληση και εγκλεισμό; Δεν τα ακούμε που φωνάζουν;
Του Νίκου Μάστορα
Σήμερα οι εκτιμήσεις πολλών ειδικών συντείνουν προς την προοπτική τα σχολεία να μην ανοίξουν ούτε μετά το Πάσχα. Σύμφωνα με τον Ηλία Μοσιαλο, καθηγητή Πολιτικής της Υγείας στο London School of Economics και εκπρόσωπο της Ελληνικής Κυβέρνησης στους διεθνείς οργανισμούς για ζητήματα που αφορούν στον κορονοϊό, οι επιστημονικές μελέτες και το παράδειγμα της Κίνας αποδεικνύουν πως χρειάζεται ένα διάστημα 11-12 εβδομάδες από τα πρώτα μέτρα που λαμβάνονται, ώστε να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά ο ιός. Με δεδομένη τη χρονική στιγμή λήψης των πρώτων μέτρων που έλαβε η ελληνική κυβέρνηση, οι περιορισμοί αναμένεται να διατηρηθούν και τον Μάιο.
Όπως εξήγησε μιλώντας στην εκπομπή «Εξελίξεις live» του ΣΚΑΪ, η επιστροφή στην σχολική καθημερινότητα θα πρέπει να γίνει με μεγάλη προσοχή. «Τα σχολεία δεν μπορούν να ανοίξουν κανονικά μέσα στους επόμενους μήνες, θα μπορούσε να γίνει μόνο για τους μαθητές της τελευταίες τάξης και με ζώνες διδασκαλίας», δήλωσε χαρακτηριστικά.
Εξάλλου ο λοιμοξιωλόγος Χαράλαμπος Γώγος, μιλώντας σε πρωινή εκπομπή της ΕΡΤ, τόνισε (συμφωνώντας με την άποψη του Η. Μόσιαλου) πως τα σχολεία θα ανοίξουν σε δεύτερο χρόνο, μετά την πρώη «χαλάρωση» των μέτρων, καθώς αποτελούν χώρους συγχρωτισμού και μετάδοσης του ιού, ενώ οι μαθητές παρουσιάζουν ιδιαίτερο κίνδυνο, ως κατεξοχήν ασυμπτωματικοί φορείς.
Αυτές οι εκτιμήσεις όμως, είναι προφανές ότι αντικρούονται με το βασικό σενάριο που η υπουργός Παιδείας προωθούσε μέχρι τώρα: «Συζητάω καθημερινά με τον κύριο Τσόδρα για το πότε θα μπορέσει να επιτραπεί ο συγχρωτισμός μαθητών σε μία αίθουσα», δήλωσε στο ραδιόφωνο του ΣΚΑΪ και τον Παύλο Τσίμα. «Χάρη στην εξαιρετική οργάνωση του επιτελείου Υγείας, δεν είμαστε σε αυτή την κατάσταση», προσέθεσε η υπουργός δηλώνοντας πως τα μέτρα προστασίας αποδίδουν και η πορεία της χώρας είναι καλή. Γι’ αυτό το λόγο, επιδίωξη του υπουργείου Παιδείας είναι η έναρξη των Πανελλαδικών Εξετάσεων όσο πιο κοντά γίνεται στις καθορισμένες ημερομηνίες, με μείωση της εξεταστέας ύλης και με μια ενδεχόμενη μικρή παράταση του σχολικού έτους.
Εφόσον λοιπόν οδηγούμαστε στην κατεύθυνση αυτή η εκδοχή να είναι πλέον οριακή, και με δεδομένο ότι στις πανελλαδικές δεν πρέπει να εξεταστούν οι μαθητές σε ύλη που δε διδάχθηκαν δια ζώσης, τα πράγματα πρέπει να διευθετηθούν άμεσα και η υπουργός Παιδείας να ανακοινώσει, όπως ζητούν και εκπαιδευτικοί, τουλάχιστον την ύλη στην οποία θα κληθούν να διαγωνιστούν οι υποψήφιοι για τα ΑΕΙ, όποτε κι αν γίνουν οι εξετάσεις. Και βέβαια οι μαθητές των υπολοίπων τάξεων να αξιολογηθούν με βάση τους βαθμούς του σχολείου αντί εξετάσεων.
Είναι ευνόητο ότι χρειάζεται επίσης να οργανωθεί ένα πλάνο αναπλήρωσης της ύλης όλων των τάξεων που να περιλαμβάνει και την αρχή της επόμενης χρονιάς, η οποία ίσως χρειαστεί χρονική διεύρυνση. Κι όλα αυτά να ανακοινωθούν όσο το δυνατόν συντομότερα.
Ας μην ξεχνάει η ηγεσία του υπουργείου Παιδείας ότι δε μπορεί να προκαλείται σύγχιση από αλλεπάλληλες δηλώσεις που δεν οδηγούν σε αποφάσεις, γιατί εκτός από την αγωνία της για τις πανελλαδικές, η τάξη του 2002 αντιμετωπίζει επίσης την εφηβεία κι έναν εγκλεισμό πρωτοφανή στα χρονικά της ανθρωπότητας. Δεν είναι και λίγο. Και δεν πρέπει να παρατείνεται η αγωνία τους εφόσον μπορούμε πλέον σήμερα, με σχετική ασφάλεια έστω, να προβλέψουμε που πάει η κατάσταση.
Δείτε επίσης:
“Μαθησιακές Ευκολίες” – Τι είναι η ΔΕΠΥ και ποια η κλινική εικόνα ανά ηλικία;
