Δυσορθογραφία και άξονες παρέμβασης

Η έρευνα έχει δείξει πως τα παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες, κάνουν λάθη στην ορθογραφία που δεν διαφέρουν δραματικά, από αυτά των συνηθισμένων παιδιών. Στην πραγματικότητα, η ανάπτυξη της ορθογραφίας τους ακολουθεί το ίδιο μοτίβο (αναπτυξιακή πορεία) όπως αυτή των συνηθισμένων, εκτός του ότι γίνεται σε διαφορετικού χρόνους, έχει διαφορετικό ρυθμό.

Με άλλα λόγια, τα παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες, χρησιμοποιούν στρατηγικές ανάλογες με αυτές μικρότερων από αυτά παιδιών. Για παράδειγμα, τα παιδιά αυτά μένουν στο στάδιο της μεταβατικής ορθογραφίας, ακόμα και στις πρώτες τάξεις του γυμνασίου, ενώ οι συνομήλικοι τους, το έχουν εγκαταλείψει πριν από τις τελευταίες τάξεις του δημοτικού. Παρ΄ όλα αυτά, τα λάθη που κάνουν, είναι ανάλογα με αυτά των συνηθισμένων παιδιών, που βρίσκονται στο ίδιο στάδιο ορθογραφικής ανάπτυξης. Αυτό βέβαια, δεν σημαίνει πως αρκεί στα παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες να δοθεί απλώς περισσότερος χρόνος. Χρειάζεται να υπάρξει διαφορετική αντίληψη στη διδακτική διαδικασία, αφού πρώτα αποκλειστούν αίτια όπως η κακή διδασκαλία, το περιβάλλον, η φωνολογική ενημερότητα, η προσοχή κλπ. Η διαφορετική αντίληψη στη διδακτική διαδικασία, πρέπει να αφορά συγκεκριμένους άξονες όπως δραστηριότητες, που θα διευκολύνουν το παιδί, να αναπτύξει εκείνες τις δεξιότητες που είναι απαραίτητες, για να βελτιωθεί η ορθογραφική του ικανότητα.

Μερικοί απ΄ αυτούς τους άξονες είναι:

1. Δίνεται έμφαση στις λέξεις που θα πρέπει να μάθει ο μαθητής. Οι λίγες έστω λέξεις που θα διδαχθούν, να είναι όσο το δυνατόν περισσότερο χρήσιμες.

2. Για να μην βιώσει άλλη μια αποτυχία ο μαθητής, πρέπει οι λέξεις που θα διδαχθούν, να μην είναι περισσότερες από αυτές που μπορεί να μάθει. Τα παιδιά έχουν αποτύχει, δεν τους είναι απαραίτητη μια ακόμη εμπειρία αποτυχίας.

3. Δίνεται περισσότερος χρόνος από ότι συνήθως στη συζήτηση πάνω στις λέξεις που θα μαθευτούν. Πρέπει να γίνει σαφές, ότι ο μαθητής γνωρίζει τη σημασία της λέξης. Ακόμα, με ερωτήσεις πρέπει να καθοδηγηθεί ο μαθητής, ώστε να παρατηρήσει τις λέξεις από την άποψη της δομής.

4. Η προφορά των λέξεων είναι σημαντική και πρέπει να είναι σωστή και φυσική.

5. Ενδυναμώνονται οι όποιες εικόνες που έχει ο μαθητής για τις λέξεις όταν τις ιχνηλατεί με το δάχτυλο.

6. Σημειώνονται οι κακές συνήθειες μελέτης. Η δασκάλα κάνει φανερό στον μαθητή πως αυτές οι συνήθειες, μπορούν να αποβούν αποτρεπτικές για την επιτυχία στην εκμάθηση της ορθογραφίας.

7. Ελέγχεται και αν είναι ανάγκη προσαρμόζεται η μέθοδος ατομικής μελέτης του παιδιού.

8. Προσφέρεται μια μεγάλη ποικιλία δραστηριοτήτων γραφής.

Πηγή: 1grpe.ser.sch.gr / www.infokids.gr

www.eidikospaidagogos.gr