Δραστηριότητες για παιδιά με Διαταραχές Αισθητηριακής Ολοκλήρωσης

Όταν κάποιος υιοθετεί στάση άμυνας, σημαίνει πως ενοχλείται ή νοιώθει άβολα εξαιτίας μιας συγκεκριμένης αίσθησης / ερεθίσματος. Η άμυνα εκφράζεται με συμπεριφορά αποφυγής. Ένα παιδί, πιθανώς, αρνείται να αγγίξει κάτι με κολλώδη υφή ή συγχύζεται αν μπει σε χώρο με πολύ θόρυβο ή δυνατά φώτα. (αισθητηριακή αμυντικότητα)

Τα άτομα που αναζητούν αισθητηριακά ερεθίσματα μπορεί να παρουσιάζουν υποευαισθησία σε βαθμό, που για κάποιος λόγους, οδηγούν στην επιθυμία τους για μια συγκεκριμένη αίσθηση. Για παράδειγμα, ένα παιδί απομυζεί και μασάει τον γιακά της μπλούζας του. Μερικά παιδιά αισθάνονται την ανάγκη να αγγίζουν τα πάντα. (αισθητηριακή αναζήτηση)

ΤΡΟΠΟΙ ΜΕΣΩ ΑΦΗΣ ΓΙΑ ΝΑ ΜΕΙΩΣΕΤΕ ΤΗΝ ΑΜΥΝΤΙΚΟΤΗΤΑ Η ΥΠΕΡΕΥΑΙΣΘΗΣΙΑ ΣΤΟ ΑΓΓΙΓΜΑ

1. Σε γενικά πλαίσια, μπορείτε να ξεκινήσετε ενθαρρύνοντας το παιχνίδι με υλικά στεγνά και χωρίς ακαταστασία. Αποφύγετε υλικά κολλώδους υφής. Αν το παιδί εξακολουθεί να μην αγγίζει ό,τι υλικό του δίνετε, δώστε του σκεύη για να μεταφέρει, να μαζέψει και να αδειάσει τα υλικά.
2. Όταν αγγίζετε ένα παιδί με απτική αμυντικότητα, πάντα να το προσεγγίζετε από μπροστά (χωρίς εκπλήξεις) και να το αγγίζετε σταθερά /σφιχτά και όχι απαλά.
3. Για παιχνίδι με ελάχιστα αισθητηριακά ερεθίσματα, δοκιμάστε στεγνά και καθαρά υλικά: το παιδί χρησιμοποιεί και τα δυο του χέρια για να εντοπίσει μικρά παιχνίδια κρυμμένα σε ένα κουβαδάκι που έχετε γεμίσει με σπόρους για πουλιά, άμμο, φασόλια, ρύζι, κτλ. Το παιδί εξασκείται στο να ρίχνει υλικά από το ένα σκεύος στο άλλο.
4. Σταδιακά, θα φτάσετε στο παιχνίδι με νερό που στη συνέχεια θα εμπλουτίσετε με σαπούνι για να φτιάξετε σαπουνάδα: χρησιμοποιείστε πολλά σκεύη για να χύνετε τα υγρά.
5. Συνεχίστε το παιχνίδι με πλαστελίνη, ζυμάρι ή πηλό.
6. Μπορείτε, σταδιακά, να εξερευνήσετε νέα υλικά που προκαλούν λίγη ακαταστασία: το παιδί ξεκινάει με δαχτυλομπογιές ειδικές για το μπάνιο και φούσκες μέσα στην μπανιέρα.
7. Προχωρήστε στο παιχνίδι με πραγματικές δαχτυλομπογιές, απλώστε αφρό ξυρίσματος στον καθρέφτη ή σε μια λεία επιφάνεια, ζωγραφίστε με τα δάχτυλα δοκιμάζοντας φρουτόκρεμα ή άλλες τροφές παχύρρευστης σύστασης.
8. Το παιδί μπορεί να βουρτσίσει τα χέρια και τα πόδια του με μια μαλακή ή ειδική βούρτσα. Σταδιακά, θα σας επιτρέψει να του κάνετε το ίδιο.
9. Το παιδί μπορεί να απλώσει λοσιόν στα χέρια, πόδια, παλάμες, πέλματα κτλ.
10. Το παιχνίδι με φαγητό είναι ένας εξαιρετικός τρόπος να αυξήσετε το ενδιαφέρον το παιδιού στο άγγιγμα διαφορετικών υφών. Φτιάξτε μαζί κουλούρια / πρέτσελ και περάστε αρκετό χρόνο πλάθοντας τη ζύμη και φτιάχνοντας διάφορα σχήματα.
11. Περισσότερο παιχνίδι με φαγητό: κατασκευάστε κοσμήματα ενώνοντας ποπ-κορν, cheerios κτλ.
12. Πίεση: το παιδί φοράει ρούχα με βάρος, βάζει πάνω του κουβέρτες ή ακουμπάει στα πόδια του παιχνίδια με βάρος.
13. Στο σχολείο, η δασκάλα ορίζει τον προσωπικό χώρο του παιδιού με τετράγωνα στο χαλί ή ταινία στο πάτωμα.
14. Στο σχολείο, το παιδί επιτρέπεται να κάθεται περιφερειακά μιας ομάδας ώστε να μην έχει άτομα πίσω του.
15. Στο χώρο φαγητού, το παιδί κάθεται κοντά σε κάποιον τοίχο ή κολώνα για να νοιώθει ασφάλεια.

ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΕΣ ΓΙΑ ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΤΗΣ ΑΠΤΙΚΗΣ ΔΙΑΚΡΙΣΗΣ

Οι περισσότερες αισθητηριακές δραστηριότητες που βοηθούν ένα παιδί να ανέχεται να το αγγίζουν ή να αγγίζει, βοηθούν και το παιδί με αισθητηριακή αναζήτηση (ανάγκη να ακουμπάει τα πάντα). Για να αποδυναμώσετε αυτήν τη συμπεριφορά, δοκιμάστε τις παρακάτω δραστηριότητες.

1. Παιχνίδια τύπου «Τι υπάρχει μέσα στην τσάντα»: κρύβετε οικεία αντικείμενα που το παιδί σας μπορεί να αναγνωρίσει μέσω της αφής.
2. Με την αφή μόνο, το παιδί αναγνωρίζει αντικείμενα κρυμμένα σε ένα κουβαδάκι που έχετε γεμίσει με σπόρους πουλιών, άμμο, φασόλια, ρύζι, κτλ.
3. Ενθαρρύνετε το παιδί να διακρίνει ανάμεσα σε ποικίλες υφές και καταστάσεις: το παιδί αγγίζει και περιγράφει αντικείμενα μαλακά και σκληρά, απαλά και τραχιά, βρεγμένα και στεγνά, κρύα και ζεστά, μικρά και μεγάλα, στρογγυλά και με γωνίες, με βαθμό δόνησης, κτλ.

ΤΡΟΠΟΙ ΜΕΙΩΣΗΣ ΤΗΣ ΕΥΑΙΣΘΗΣΙΑΣ ΣΤΟ ΦΩΣ ΜΕ ΤΗ ΒΟΗΘΕΙΑ ΟΠΤΙΚΩΝ ΑΝΤΙΠΕΡΙΣΠΑΣΜΩΝ

1. Αλλάξτε το φωτισμό στο σπίτι: τα φωτιστικά είναι λιγότερο αγχωτικά από τα φώτα στο ταβάνι. Κρατήστε τα φώτα χαμηλωμένα.
2. Το παιδί, αν χρειάζεται, φοράει σκούρα γυαλιά ηλίου ενώ βρίσκεται στο σχολείο ή σε άλλα κτίρια.
3. Το παιδί φοράει γυαλιά ηλίου και καπέλο με γείσο όταν βρίσκεται σε εξωτερικούς χώρους.
4. Ελαττώστε τους οπτικούς περισπασμούς δημιουργώντας ένα εμπόδιο ενώ το παιδί διαβάζει ή γράφει. Για παράδειγμα, δοκιμάστε ένα διαχωριστικό από χαρτόνι που θα στέκεται στην επιφάνεια του τραπεζιού.
5. Μειώστε την ακαταστασία και απομακρύνετε τα πολλά αντικείμενα από το χώρο.
6. Δοκιμάστε να βάψετε τους τοίχους με χρώματα που μειώνουν το στρες.
7. Τα σχολικά τετράδια καλό είναι να περιλαμβάνουν όσο το δυνατόν περισσότερο λευκό / κενό χώρο. Αν χρειαστεί, εκτυπώστε πληροφορίες σε μεγαλύτερο χαρτί για επιπρόσθετο λευκό περιθώριο.
8. Μειώστε την ποσότητα του χρώματος σε γραπτό υλικό ή βγάλτε φωτοτυπίες για ασπρόμαυρες σελίδες.

ΤΡΟΠΟΙ ΕΝΙΣΧΥΣΗΣ ΤΗΣ ΟΠΤΙΚΗΣ ΠΡΟΣΟΧΗΣ (ΟΠΤΙΚΗ ΕΠΑΦΗ ΚΑΙ ΔΙΑΤΗΡΗΣΗ ΤΗΣ, ΕΣΤΙΑΣΗ ΣΕ ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΕΣ)

1. Παιχνίδι με φακό: ξαπλώστε με το παιδί ανάσκελα σε ένα σκοτεινό δωμάτιο και παίξτε «κυνηγητό» με τους φακούς στο ταβάνι.
2. Δώστε στο παιδί να πετάξει και να πιάσει αντικείμενα που κινούνται νωχελικά: μπαλόνια, μεγάλες, ελαφριές μπάλες ή κασκόλ.
3. Παιχνίδια με κρυμμένες εικόνες ή «Βρες την διαφορά», λαβύρινθοι με μολύβια και χαρτιά, παζλ με εικόνες.
4. Γεμίστε ένα κουτί παπουτσιών με πολλά, μικρά αντικείμενα: ζητήστε από το παιδί να εντοπίσει συγκεκριμένα αντικείμενα μέσα στο γεμάτο κουτί.
5. Ασχοληθείτε με παιχνίδια «Μάντεψε τι βλέπω»: το παιδί περιγράφει ένα αντικείμενο μέσα στο δωμάτιο βάσει χρώματος, μεγέθους, σχήματος, λειτουργικής χρήσης, κτλ.
6. Χαρτί γραφής για το σχολείο: οι γραμμές πρέπει να είναι σκούρες (βγάλτε φωτοτυπίες με ρύθμιση σε σκούρο χρώμα αν χρειαστεί).
7. Μαρκάρετε τις γραμμές με κίτρινο μαρκαδόρο.
8. Τα τετράδια εργασίας πρέπει να έχουν έντονες σκούρες γραμμές, αρκετό λευκό περιθώριο και όχι μουντζούρες, σημαδάκια, κτλ.
9. Μπορείτε να διδάξετε το παιδί να φτιάχνει πρώτα το περιθώριο και μετά να γεμίζει με χρώμα όταν ζωγραφίζει.

ΑΚΟΥΣΤΙΚΗ ΑΜΥΝΤΙΚΟΤΗΤΑ – ΤΡΟΠΟΙ ΜΕΙΩΣΗΣ ΤΗΣ ΕΥΑΙΣΘΗΣΙΑΣ ΣΕ ΗΧΟΥΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗΣ ΤΩΝ ΑΚΟΥΣΤΙΚΩΝ ΠΕΡΙΣΠΑΣΜΩΝ

1. Δώστε στο παιδί ακουστικά που μειώνουν τους εξωτερικούς ήχους. Το παιδί μπορεί να τα χρησιμοποιήσει αν προκύψει έντονη αναταραχή στο χώρο του σχολείου (την ώρα του γεύματος ή στην διάρκεια μιας συγκέντρωσης των μαθητών στο γυμναστήριο του σχολείου) ή σε εξωτερικούς χώρους με πολύ θόρυβο, όπως εμπορικά κέντρα, σινεμά, εστιατόρια, πάρτι γενεθλίων, κτλ.
2. Όταν το παιδί βρίσκεται στην τάξη, πρέπει να παραμένει μακριά από πηγές θορύβου και αναταραχής όπως πόρτα, air-condition, τουαλέτες, κτλ.
3. Βάλτε να παίζει χαλαρωτική μουσική ή ένα CD με ήχους της φύσης. Γενικότερα, επιλέξτε μουσική που δεν κεντρίζει το ενδιαφέρον του παιδιού αλλά αντίθετα το χαλαρώνει.
4. Προετοιμάστε έγκαιρα το παιδί για θορυβώδεις καταστάσεις. Πολλές φορές, όταν το παιδί γνωρίζει πως κάτι θα συμβεί (για παράδειγμα, άσκηση πυρκαγιάς), προετοιμάζεται νοερά για αυτό.

ΙΣΟΡΡΟΠΙΑ ΚΑΙ ΣΩΜΑΤΙΚΗ ΣΤΑΣΗ

Η αίσθηση της ισορροπίας προκύπτει από το αυτί και τους ημικύκλιους σωλήνες, μέρη του μηχανισμού εσωτερικά του αυτιού. Οι σωλήνες αυτοί λειτουργούν σαν αλφάδι ξυλουργού, υποδεικνύοντας σε μας πότε έχουμε ορθή και μη στάση.
Το αιθουσαίο σύστημα ελέγχει την αίσθηση της κίνησης και της ισορροπίας. Μας επιτρέπει να γνωρίζουμε πού βρίσκεται το σώμα μας στο χώρο και πάντα σε σχέση με την βαρύτητα. Παρατηρήστε πώς αντιδρά το παιδί σας σε μια παιδική χαρά. Μερικά παιδιά φοβούνται να ανέβουν μια σκάλα ή να περπατήσουν σε μια ασταθή επιφάνεια. Άλλα παιδιά λαχταρούν να κάνουν κάποιες κινήσεις, όπως να πηδήξουν, να στριφογυρίσουν, να κινηθούν έντονα. Τα παιδιά που αντιδρούν υπερβολικά ή υποτονικά στην κίνηση, συχνά επωφελούνται από δραστηριότητες που δίνουν δεδομένα στο αιθουσαιο σύστημα.

Ακολουθούν μερικές ιδέες:

1. Παιδική χαρά: κούνιες, μπάρες για να κρεμιέται το παιδί, σκάλες, αερογέφυρες, κτλ.
2. Βόλεϊ με μια ελαφριά μπάλα ή μπαλόνι.
3. Λίκνισμα σε κουνιστή καρέκλα.
4. Κούνημα σε αιώρα.
5. Χοροπηδητό σε τραμπολίνο ή παιχνίδι με σχοινάκι.
6. Πέρασμα από δρόμο με εμπόδια (χαμηλά σκαμπό, κουτιά, μαξιλάρια).
7. Παιχνίδι «Ακολούθησε τον αρχηγό» και περπάτημα ζώων.
8. Σανίδα με ροδάκια: το παιδί ξαπλώνει μπρούμυτα ή κάθεται στη σανίδα προσπαθώντας να κινηθεί.
9. Κύλισμα σε γρασίδι (ελαφριά κλίση εδάφους) ή σε μαλακό επίπεδο με κλίση.
10. Αναπήδηση πάνω σε μεγάλη μπάλα γυμναστικής.
11. Κολοτούμπες σε στρώματα.
12. Ισορροπία σε σκαμπό με ένα σκέλος.
13. Μπάρες ισορροπίας.
14. Περπάτημα και τρέξιμο πάνω κάτω σε ράμπες.
15. Ανεβοκατέβασμα σκάλας ή κίνηση πάνω κάτω από πεζοδρόμιο.

ΙΔΙΟΔΕΚΤΙΚΟΤΗΤΑ / ΚΙΝΗΣΗ

Οι μικροί δέκτες που βρίσκονται στους μύες και τους τένοντες εντοπίζουν το βαθμό επιμήκυνσης των περιοχών αυτών. Αυτό μας επιτρέπει να αισθανόμαστε πώς κινούνται τα μέρη του σώματος χωρίς να χρειάζεται να δούμε πού βρίσκονται.
Οι δραστηριότητες που ανατροφοδοτούν με πληροφορίες τους μύες και τις αρθρώσεις του σώματος προωθούν τη συντονισμένη κίνηση. Η επαναλαμβανόμενη κίνηση μας επιτρέπει να γνωρίζουμε που βρίσκονται τα χέρια και τα πόδια μας στο χώρο. Επιπλέον, υπάρχει πληθώρα γραπτού υλικού για τα οφέλη των δραστηριοτήτων ιδιοδεκτικότητας που οργανώνουν όλες τις αισθήσεις, απαραίτητες για τη θεραπεία διαταραχών αισθητηριακής επεξεργασίας. Αυτά τα οφέλη παρατηρούνται ιδιαίτερα σε έντονες και σκληρές ασκήσεις. Ασκήσεις σαν αυτές περιλαμβάνουν οποιαδήποτε δραστηριότητα αδρής κινητικότητας με κινήσεις αντίστασης που προσφέρουν βαθιά πίεση στους μύες και τις αρθρώσεις του σώματος. Η ώθηση, η έλξη, η μεταφορά, η ανύψωση και η αναπήδηση είναι μερικά παραδείγματα ασκήσεων αντίστασης. Το ενδιαφέρον είναι πως οι σκληρές δραστηριότητες που μειώνουν την υπερκινητικότητα, βοηθούν και τα παιδιά που φαίνονται αδιάφορα, άτονα, και κουρασμένα.

Ακολουθούν μερικά παραδείγματα ασκήσεων:

1. Παιδική χαρά: μπάρες, σκάλες, στύλοι.
2. Περπάτημα ζώων και εντόμων.
3. Το παιδί πιάνει μια βαριά μπάλα.
4. Τραβάει ένα καροτσάκι γεμάτο με παιχνίδια ή άλλα αντικείμενα βαριά.
5. Τραβάει ένα καλάθι αχρήστων, ένα κουτί ή το καλάθι με τα άπλυτα.
6. Ποδηλασία, πεζοπορία, τρέξιμο με σακίδιο με βάρος στην πλάτη.
7. Περπάτημα, ειδικά σε λόφο.
8. Χοροπηδητό σε τραμπολίνο ή παιχνίδι με σχοινάκι.
9. Το παιδί σκουπίζει το πάτωμα ή τα φύλλα από την αυλή.
10. Πλάθει ψωμί ή σφιχτή ζύμη για κουλούρια.
11. Κρατήστε τη μια πλευρά ενός σχοινιού και το παιδί σας την άλλη. Χωρίστε το σχοινί στη μέση, δένοντας ένα μαντήλι. Αρχίστε να τραβάτε και οι δύο μέχρι κάποια πλευρά να νικήσει (μη βάλετε μεγάλη δύναμη: σκοπός της άσκησης είναι η κίνηση που θα κάνει το παιδί).
12. Μεγάλες αγκαλιές ή μασάζ.
13. Παιχνίδι με πλαστελίνη, πηλό ή ζυμάρι.
14. Το παιδί χαλαρώνει ενώ κάθεται σε ένα μεγάλο πουφ.
15. Το παιδί τυλίγεται σφιχτά με μια κουβέρτα ή μια μεγάλη πετσέτα

πηγή: ergo-logo-therapeia.blogspot.gr

www.eidikospaidagogos.gr

Διαβάστε ακόμη:

Σεμινάριο Θεσσαλονίκη: «Δυσλεξία και Ειδικές Μαθησιακές Δυσκολίες»