Από τη γέννησή μας οι άνθρωποι είμαστε κοινωνικά όντα και επιζητούμε την αλληλεπίδραση με άλλους ανθρώπους.
Μοιραζόμαστε πληροφορίες, συναισθήματα, επηρεάζουμε και επηρεαζόμαστε. «Αποκωδικοποιούμε» στάσεις, συμπεριφορές και προθέσεις, όχι μόνο από τα λεκτικά μηνύματα που λαμβάνουμε αλλά και από τα εξωλεκτικά (στάση σώματος, τόνος φωνής, πλαίσιο στο οποίο γίνεται μια συζήτηση, κ.τ.λ.).
«Διαβάζοντας» αυτά τα μηνύματα μπορούμε ακόμη και να προβλέψουμε τις επικείμενες αντιδράσεις του συνδιαλεγόμενού μας. Έτσι καταφέρνουμε να ενσωματωνόμαστε αποτελεσματικά στο κοινωνικό σύνολο. Αυτή η ικανότητα του ανθρώπου ονομάζεται Θεωρία του Νου (Premack & Woodruff, 1978).
Είναι γνωστό ότι οι αυτιστικοί αντιλαμβάνονται με διαφορετικό τρόπο τον κόσμο από ότι οι νευροτυπικοί (οι άνθρωποι δηλαδή που δεν έχουν κάποια νευροαναπτυξιακή διαταραχή) (National Autistic Sociaty). Πολλοί δυσκολεύονται να κάνουν κοινωνικές σχέσεις, να συμμετάσχουν σε καθημερινές δραστηριότητες (π.χ. σχολείο, δουλειά), κυρίως επειδή δεν μπορούν να κατανοήσουν, να «διαβάσουν» όπως ειπωθηκε και πιο πάνω, τα μηνύματα που εκπέμπουν οι συνομιλητές τους.
Γιατί; Ένας από τους λόγους είναι ότι οι άνθρωποι στο φάσμα του αυτισμού δεν έχουν κατακτήσει τους μηχανισμούς που τους επιτρέπουν να εφαρμόσουν τη Θεωρία του Νου (Baron-Cohen, Campbell, Karmiloff-Smith & Grant, 1995; Havet-Thomassin, Allain, Etcharry-Bouyx & Le Gall, 2006).
Η Θεωρία του Νου μπορεί να αναπτυχθεί με διάφορες δραστηριότητες. Παρακάτω θα δούμε μερικές από αυτές.
Δραστηριότητες Ανάπτυξης Θεωρίας του Νου
Αναστασία Κούρτη
Ειδική Παιδαγωγός MSc, εκπ. Παιγνιοθεραπεύτρια/ perieidikisagogis.com
Διαβάστε επίσης: