Γενικές Τεχνικές Αντιμετώπισης της Δυσλεξίας

Ο όρος Δυσλεξία εμπεριέχει στοιχεία από όλες τις μορφές των Μαθησιακών Δυσκολιών και γι’ αυτό θεωρείται η κυριότερη αυτών. Συνδέεται με όλες τις λειτουργίες της γλώσσας με προεκτάσεις και στη μαθηματική σκέψη. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι δεν παρουσιάζονται όλα τα συμπτώματα της Δυσλεξίας με την ίδια μορφή σε όλα τα παιδιά.

Ενδείξεις- συμπτώματα Δυσλεξίας:

• Δυσκολίες στο γραπτό και προφορικό λόγο
• Δυσκολίες στη γραφή
• Σοβαρά προβλήματα στην ορθογραφία
• Αργοπορία στη μάθηση της ανάγνωσης και στην ανάγνωση γραπτών κειμένων
• Δυσκολία στην παρακολούθηση γραπτών οδηγιών και αλληλουχίας δρωμένων
• Δυσκολίες στα μαθηματικά, ειδικά στην αφομοίωση συμβόλων και μορφών
• Προβλήματα βραχυπρόθεσμης μνήμης
• Έλλειψη οργάνωσης
• Προβλήματα προσανατολισμού και ενημερότητας του χώρου
• Παλινδρομική εκδήλωση ικανοτήτων

Μπορείτε να διαβάσετε αναλυτικά όλα τα συμπτώματα της Δυσλεξίας ΕΔΩ

Στη συνέχεια παρουσιάζονται ορισμένες γενικές οδηγίες για τη σωστή διαχείριση του δυσλεξικού παιδιού στη σχολική τάξη:

Ο εκπαιδευτικός της τάξης καλό θα είναι

• όταν ο σχολικός χρόνος το επιτρέπει, να προσφέρει εξατομικευμένη διδασκαλία
• να μιλά αργά και καθαρά ώστε ο μαθητής να μπορεί να αντιλαμβάνεται και να αποκωδικοποιεί σωστά τις οδηγίες
• να τοποθετεί το μαθητή σε θέση που να του επιτρέπει να τον βοηθάει και να τον διορθώνει διακριτικά
• να διαθέτει στο μαθητή περισσότερο χρόνο για τις γραπτές εργασίες
• να ζητά από το μαθητή μόνο την περίληψη του μαθήματος, χωρίς πολλές λεπτομέρειες
• να παραδίδει τα θεωρητικά μαθήματα σε μορφή σχεδιαγράμματος
• να δίνει περιλήψεις των μαθημάτων ή να σημειώνει τα βασικά στοιχεία τους
• να δίνει μεγαλύτερη σημασία στο περιεχόμενο κι όχι στη μορφή του γραπτού, χωρίς αυτό να σημαίνει πως δε θα επιμένει στην ευανάγνωστη γραφή
• να δίνει την ευκαιρία στο μαθητή να διορθώσει μόνος του τα λάθη
• να μη σημειώνει με έντονο χρώμα τα λάθη του μαθητή
• να δίνει την ευκαιρία στο μαθητή να συμμετέχει σε μαθήματα που τα καταφέρνει καλύτερα ώστε να βελτιωθεί η αυτοεικόνα του
• να εφαρμόζει διαφορετικά κριτήρια αξιολόγησης
• να μην επιβαρύνει το μαθητή με μεγάλες και απαιτητικές εργασίες για το σπίτι
• να χρησιμοποιεί, όσο είναι δυνατόν, τεχνολογικά μέσα όπως ηλεκτρονικούς υπολογιστές ή tablets

Φώτης Παπαναστασίου

Ειδικός Παιδαγωγός

MSc Σχολική Ψυχολογία

www.eidikospaidagogos.gr