Με ποιες άλλες διαταραχές μπορεί να παρουσιαστεί η ΔΕΠΥ;

Διάγνωση και Θεραπεία

Η Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής-Υπερκινητικότητας (ΔΕΠ-Υ) είναι μία από τις συχνότερες νευροβιολογικές διαταραχές της παιδικής ηλικίας, η οποία συνεχίζεται ακόμα και στην ενήλικη ζωή. Εμφανίζεται στο 5-7% του μαθητικού πληθυσμού με σχέση συνήθως 3:1 υπέρ των αγοριών στα κοινοτικά δείγματα και 10:1 υπέρ των αγοριών στα κλινικά δείγματα.

Αν και η ΔΕΠ-Υ συγκαταλέγεται στις πλέον διαδεδομένες διαταραχές της παιδικής και εφηβικής ηλικίας, η πλήρης κατανόηση της φύσης της διαταραχής αποτέλεσε μια συνεχή πρόκληση για τους επιστήμονες τα τελευταία 100 χρόνια. Η διαταραχή προκαλείται από πολλές αιτίες, οι οποίες έχουν τις ρίζες τους τόσο σε δομο-λειτουργικό επίπεδο, όπου παρατηρούνται ανατομικές ανωμαλίες αλλά και μειωμένη δραστηριότητα στο προμετωπιαίο φλοιό και με το μεταιχμιακό σύστημα, αλλά και σε νευροχημικό επίπεδο στο οποίο φαίνεται ότι τα άτομα με ΔΕΠ-Υ παρουσιάζουν προβλήματα με τους νευροδιαβιβαστές ντοπαμίνη και νορεπινεφρίνη.

Τι συμβαίνει στις περιπτώσεις συννοσηρότητας;

Περί τα 2/3 των παιδιών με ΔΕΠ-Υ έχουν και μια άλλη συννοσηρή διαταραχή. Τα ποσοστά ποικίλουν ανάλογα με τη φύση του δείγματος (κλινικό ή γενικό) και τις μετρήσεις. Περίπου 30% των παιδιών επαναλαμβάνουν την ίδια τάξη, ενώ από 16% έως 45% έχουν μαθησιακές δυσκολίες. Διαταραχές εσωτερίκευσης, όπως η κατάθλιψη και το άγχος, εμφανίζονται σε μεγάλο βαθμό στον πληθυσμό αυτόν (30%-35%), ενώ σε ακόμα μεγαλύτερα ποσοστά (50%) έχουν παρατηρηθεί προβλήματα διαγωγής.

Συγκεκριμένα, τα παιδιά με ΔΕΠ-Υ μπορούν να εμφανίσουν ειδικές μαθησιακές δυσκολίες και γενικά σχολικά προβλήματα, διαταραχές εσωτερίκευσης, διπολική διαταραχή, διαταραχές σωματοποίησης, διαταραχές εξωτερίκευσης, εναντιωματική προκλητική διαταραχή, διαταραχές διαγωγής, κατάχρηση ουσιών, προβλήματα στις κοινωνικές σχέσεις και προβλήματα ύπνου.

Διάγνωση και Θεραπεία

Υπάρχουν διαθέσιμα διάφορα εργαλεία που συμβάλλουν στην κατανόηση του πως τα συμπτώματα της ΔΕΠ-Υ εκδηλώνονται στη συμπεριφορά και στις γνωστικές διεργασίες. Οι κλίμακες αξιολόγησης προσφέρουν σημεία αναφοράς για τα συμπτώματα της ΔΕΠ-Υ και για τα συννοσηρά γνωρίσματα και παρέχουν ένα κατάλογο θεμάτων για την εκτελεστική λειτουργία. Άλλα εργαλεία αξιολόγησης εκτιμούν τις δυσκολίες επεξεργασίας και τις δεξιότητες ή ελλείμματα στην επίλυση προβλημάτων. Οι θεραπείες έχουν εστιάσει κυρίως στα διεγερτικά φάρμακα ή ένα μη διεγερτικό, το Strattera (ατομοξετίνη), στη γνωσιακή συμπεριφορική θεραπεία ή σε συνδυασμό των δύο.

Πηγή: psychopedia.gr

www.eidikospaidagogos.gr

Διαβάστε επίσης:

Σεμινάριο Θεσσαλονίκη: «ΔΕΠΥ-Αξιολόγηση, Πρακτικές Υποστήριξης και Τεχνικές Παρέμβασης»

Σεμινάριο Κύπρος: «ΔΕΠΥ & Μαθησιακές Δυσκολίες»